Misschien vraag je je wel af 'waar haalt ze de tijd vandaan om al die boeken te lezen?' De laatste tijd vraag ik me dat af en toe ook af, ik geloof dat ik weer even in de 'lees-stand' sta. Ik heb van die vlagen dat ik dingen heel graag doe. Ik lees graag even voor het slapen gaan en nu de griep mij ook te pakken heeft, gaat het lezen al hangend op de bank me ook goed af.
Vorige week donderdag schreef ik over het boek 'De zoetheid van perziken' geschreven door Joanne Harris. Bramenwijn is ook van haar hand en ik was heel benieuwd of dit boek net zo in de smaak zou vallen als alle andere boeken die ik van haar heb gelezen.
In het begin moest ik me er wel even doorheen bijten, ik was gewend dat de hoofdpersoon in haar boek een vrouw was. Dit keer werd alles vanuit het oogpunt van een man geschreven en de pratende wijnflessen hielpen mij ook niet erg om in het verhaal te komen. Toch ben ik blij dat ik volgehouden heb, langzaamaan begon het verhaal voor mij te leven en koste het me steeds meer moeite om het boek weg te leggen.
Jay Mackintosh is een schrijver die al meer dan 10 jaar last heeft van een schrijversblock. In een opwelling verlaat hij Londen en koopt hij een vervallen Château in het franse dorpje Lansquenet. (wanneer je de boeken, Chocolat, Rode schoenen en De zoetheid van perziken van Joanne hebt gelezen, dan is dit dorp met haar inwoners een klein feestje van herkenning!)
Met enkel zijn typemachine en een aantal flessen vruchtenwijn van zijn goede vriend Joe, neemt hij zijn intrek in het Château. Het franse platteland en de inwoners van het dorpje hebben een positief effect op Jay en het schrijven lijkt als vanzelf te gaan. Ook verschijnt daar in eens zijn goede vriend Joe en lijkt de magie die Jay had afgezworen zich via de vruchtenwijn weer te openbaren.
Verleden en heden wisselen zich in het boek af, Joe speelt in het leven van Jay een grote rol en heeft hem veel geleerd over de magie van alles wat groeit en bloeit.
De vruchtenwijnen helpen Jay op een magische manier de harten te veroveren van de inwoners van Lansquenet en in het bijzonder dat van de geheimzinnige Marise, zijn buurvrouw.
Het boek begon mij vooral aan te spreken op het moment dat hij arriveert bij het vervallen Château in Lansquenet, ik moest me daarvoor eerst even door 12 (gelukkig niet zulke lange!!) hoofdstukken heen bijten, maar daarna begon het verhaal echt voor mij te leven.
Al met al is daarom ook dit boek van Joanne Harris een aanrader!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten